متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف زخم معده یک بیماری مزمن دستگاه گوارش است که یکی از عوامل ایجاد آن استفاده از داروی ضدالتهاب غیراستروییدی (NSAID) است که خطر عوارض گوارشی مانند زخم یا خونریزی را افزایش می دهد. استفاده از آنتی اکسیدان ها به عنوان کمک درمانی برای این بیماری بسیار مورد توجه است. اسیدپانتوتنیک نوعی ویتامینB و یک آنتی اکسیدان قوی است که در متابولیسم کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتیین ها در بدن نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اسیدپانتوتنیک بر فاکتورهای آنتی اکسیدانی در بهبود مدل های تجربی زخم معده القا شده با ایندومتاسین در موش های نر کوچک آزمایشگاهی نژاد NMRI بود. روش کار در این مطالعه تجربی، 60 موش نر بالغ NMRI (با وزن 30-25 گرم) به طور تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند. موش های گروه کنترل دست نخورده بودند. گروه شاهد، حلال اسیدپانتوتنیک (نرمال سالین) را دریافت کرد. گروه های تجربی، اسیدپانتوتنیک را در دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم، امپرازول (40 میلی گرم/کیلوگرم) به عنوان داروی استاندارد و ایندومتاسین (18 میلی گرم/کیلوگرم) را برای ایجاد زخم به صورت گاواژ به مدت دو هفته دریافت کردند. 6 ساعت بعد از دریافت ایندومتاسین و ایجاد زخم، معده موش ها برای ارزیابی ماکروسکوپی زخم در سطح اپیتلیال، ضایعات قابل مشاهده، التهاب به همراه خونریزی و ادم، همچنین ارزیابی بیوشیمیایی آنزیم های آنتی اکسیدانی به وسیله جذب نوری با دستگاه الایزاریدر، خارج و بررسی شدند. داده های آماری بوسیله آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تجویز ایندومتاسین، میزان آنتی اکسیدان های معده نظیر سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز(GPx) و فعالیت کاتالاز (CAT)را به صورت معناداری کاهش می دهد (0/001>P) و سطح مالون دی آلدیید (MDA) را در مقایسه با گروه کنترل سالم افزایش می دهد (0/001>P). درمان با اسیدپانتوتنیک، میزان SOD و CAT را با دوزهای 200 (0/01>P) و 400 میلی گرم/کیلوگرم (0/001>P) و GPx در هر دو دوز (0/001>P) به طور معناداری افزایش و سطح MDA با دوزهای 200 (0/05>P) و 400 میلی گرم/کیلوگرم (0/001>P) به طور معناداری کاهش داد. نتیجه حاصل از اسید پانتوتنیک 400 میلی گرم/کیلوگرم هم ارز با امپرازول بود و این دو نسبت به هم اختلاف معناداری ندارند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که اسیدپانتوتنیک بتواند از معده در برابر زخم ناشی از ایندومتاسین محافظت کند.

امروزه اتانول زیستی همچنان جزء مهمترین محصولات زیست فناوری می باشد. مخمر Saccharomyces cerevisiae، در این صنایع بیشترین کاربرد را دارد و ملاس نیز به واسطه فراوانی و ارزان قیمت بودن و دارا بودن مقادیر بالای مواد قندی در ایران، منبع کربن مناسبی برای تولید اتانول محسوب می شود. هدف از این بررسی، در مرحله اول، بهینه سازی مقدار مایه تلقیح و سپس بهینه سازی غلظت قند محیط کشت است. با توجه به اهمیت ویتامینها، اثر دو ویتامین بیوتین و اسید پانتوتنیک نیز بررسی شد. ابتدا آنالیز کاملی از ملاس نیشکر انجام، و بر اساس اجزاء آن و فرمول عمومی مخمر، ترکیب محیط کشتی مطابق با صنایع تولیدی ترتیب داده شد. در ادامه، درصدهای مختلف مایه تلقیح، افزوده و بازده و بهره وری مربوطه محاسبه و تحلیل آماری شد. نتایج حاکی از آن است که میزان مایه تلقیح 4 7.7 درصد بالاترین بهره وری تولید اتانول را دارا می باشد. سپس بریکسهای مختلف ملاس مطالعه شد. نتایج نشان داد که بریکس  17.5(غلظت خون(110 g/l :، بالاترین بهره وری را دارد. همچنین افزودن بیوتین به محیط کشت، تاثیر قابل ملاحظه ای بر بهره وری تخمیر ندارد. در حالی که وجود اسید پانتوتنیک، باعث کاهش زمان تخمیر و افزایش بهره وری تولید می شود.

مهمترین دوره ی رشد گیاهانی نظیر سویا در تابستان قرار دارد که به طور معمول با تنش هایی مانند گرما وخشکی روبرو خواهد بود. این گونه استنباط می شود که شاید بتوان با کاربرد خارجی ترکیباتی از قبیل ویتامین ها و ملاتونین موجب کاهش اثرات منفی تنش های وارده به گیاه شده و افزایش عملکرد را نتیجه گرفت. این پژوهش به منظور بررسی اثر استفاده از ملاتونین و ویتامین های گروه ب بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد سویا انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 3 سطح محلول پاشی ملاتونین (صفر، 1/0 و 2/0 میلی مولار) و 6 سطح محلول پاشی با ویتامین های گروه B (شاهد، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، اسید پانتوتنیک و پیریدوکسین هرکدام با غلظت 100 میلی گرم در لیتر) بودند که در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار سازماندهی شدند. اثرمتقابل ملاتونین و ویتامین ب بر ماده خشک کل، عملکرد، پایداری غشا، مقدار نسبی آب برگ، کلروفیل a وb، کاروتنویید، فلاونویید و آنتوسیانین معنی دار بود. بیشترین مقدار اکثر صفات از جمله عملکرد دانه، مقدار نسبی آب برگ و کلروفیل در شرایط محلول پاشی 2/0 میلی مولار ملاتونین همراه با اسید پانتوتنیک به دست آمد البته تاثیر پیریدوکسین نیز قابل توجه بود. بررسی اثر ملاتونین در شرایط عدم حضور ویتامین ب نشان داد که با افزایش غلظت آن درصد پروتیین و درصد روغن دانه افزایش یافت. محلول پاشی ملاتونین با غلظت 1/0 و 2/0 میلی مولار عملکرد دانه را به ترتیب 27 و 84 درصد افزایش داد. با توجه به نتایج به دست آمده ترکیب تیماری اسیدپانتوتنیک و 2/0 میلی مولار ملاتونین موجب افزایش عملکرد، پایداری غشاء، ماده خشک کل، کلروفیل a و b، محتوای آنتوسیانین و فلاونویید برگ گردید.

هدف از این پژوهش بررسی اثر کیتوزان، تیمول و اتمسفر تغییر یافته بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی خربزه تازه برش خورده بود. بدین منظور، برش های خربزه در محلول حاوی درصدهای مختلف کیتوزان (صفر، 1 و 2%) و تیمول (صفر، 25/0 و 5/0%) به مدت 2 دقیقه غوطه ور شدند. برش های تازه میوه پس از پوشش دهی و حذف محلول های اضافی و نمونه شاهد (پوشش داده نشده) در اتمسفر تغییریافته (10% دی اکسید کربن) و اتمسفر طبیعی بسته بندی و به مدت 8 روز در دمایC ͦͦ 4 نگهداری شدند. نتایج بیانگر افزایش میزان دی اکسید کربن و کاهش اکسیژن در بسته بندی تحت اتمسفر اصلاح شده و اتمسفر طبیعی همگام با افزایش دوره ماندگاری بود. اما در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول شدت کاهش اکسیژن و افزایش دی اکسیدکربن کمتر از نمونة شاهد بود. در پایان 8 روز نگهداری، افت وزنی در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول و نگهداری شده تحت اتمسفر تغییر یافته بسیار کمتراز نمونه شاهد بود (34/0% در مقایسه با 60/13%). افزایش غلظت کیتوزان و بسته بندی تحت اتمسفر تغییر یافته سبب افزایش حفظ میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، اسید اسکوربیک و سفتی بافت برش های خربزه شد، اما افزایش غلظت تیمول تاثیر معنی داری بر این ویژگی های کیفی نداشت. شاخص-های رنگی میزان سبزی- قرمزی (a*)، میزان آبی- زردی (b*)، میزان روشنایی (L*) و شاخص قهوه ای شدن (BI) نیز تحت تاثیر نوع بسته بندی و غلظت کیتوزان قرار گرفتند، اما، تیمار با تیمول بر شاخص های رنگی برش خربزه تاثیر معنی داری نداشت. اثر متقابل غلظت کیتوزان و غلظت اسانس نشان داد که برش های خربزه تیمار شده با غلظت 1% کیتوزان و غلظت های 25/0 و 5/0% تیمول دارای کمترین میزان بار میکروبی بودند. پوشش دهی با کیتوزان و تیمول و هم چنین نوع بسته بندی بر همه صفات حسی برش های خربزه (تاثیر معنی داری داشت (05/0 P<)؛ و ارزیابان در پذیرش کلی، غلظت 1%کیتوزان را بر غلظت 2% ترجیح دادند.

اسید فسفریک در صنایع غذایی و دارویی کاربردهای فراوانی دارد، اما اسید فسفریک تهیه شده به روش فرایند تر، که معمولترین روش تولید آن در جهان است ناخالصیهای زیادی دارد. به همین دلیل برای تولید اسید فسفریک خوراکی باید آن را خالص کرد. خالص سازی اسید فسفریک خوراکی از یونهای سمی و فلزات سنگینتر اهمیت ویژه ای دارد. برای خالص سازی باید مراحل لخته سازی، شفاف سازی، رنگ بری، رسوب گیری با سولفات، صاف کردنهای پی درپی، استخراج با حلال و مبادله یون انجام شود. در این پژوهش در لخته سازی از پلی اکریل اسیدها و رزینهای پلی اکریلونیتریل و برای شفاف سازی از روش برینش استفاده شد. برای رنگبری کربن فعال و برای رسوب دادن فلزات ارسنیک، آهن و آلومینیوم به ترتیب مس به صورت ارسنید مس و اسید استیک گلاسیال به کار رفت. حذف فلوئور با افزایش نمکهای سدیم و پتاسیم در محلول گرم و حذف سولفات به کمک نمک باریم انجام شد و در استخراج با حلال از حلال گزینشی، تری n بوتیل فسفات استفاده شد.

1فرایند کنسرو کردن اثرات نامطلوب بر ویژگی­های ارگانولپتیک و تغذیه ای مواد غذایی دارد بنابراین، برای نخستین بار و در طرحی جامع، ابتدا ایمنی میکروبی گوشت قرمز کنسرو شده در اوزان مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت و در ادامه سایر ویژگی های کیفی این محصولات ازجمله ویژگی های بافتی (با استفاده از آزمون فشاری و نفوذ)، حسی و تغذیه ای (تعیین ویتامین های ریبوفلاوین، نیاسین، B6، اسید پانتوتنیک و B12 و همچنین عناصر روی، سلنیوم، فسفر) بررسی شد. بررسی ویژگی های میکروبی نمونه ها نشان داد که نمونه های موردبررسی فاقد هرگونه آلودگی میکروبی بودند. با افزایش وزن کنسرو گوشت قرمز، مقادیر ویتامین های  B5 و B2 به طور معنی داری کاهش یافت. از سوی دیگر، مقدار عناصر مغذی فسفر، آهن و سلنیوم در نمونه­های کنسرو مورد بررسی تفاوت آماری معنی­داری را نشان نداد(p˂0.05)  و مقدار عنصر روی با افزایش وزن کنسرو افزایش یافت. ازنقطه نظر بافتی، نتایج آزمون های برش و نفوذ نشان داد که سختی نمونه ها با افزایش وزن کنسرو کاهش یافت که با نتایج به دست آمده از آزمون حسی در تطابق بود. همچنین مشاهده گردید که با افزایش وزن نمونه های کنسرو امتیاز حسی رنگ، بافت و پذیرش کلی کاهش یافت.